Stowarzyszenie Harcerstwa Katolickiego „Zawisza”

Federacja Skautingu Europejskiego – Hufiec Rawski

adres do korespondencji: 

ul. Zwolińskiego 2A/33

96 - 200 Rawa Mazowiecka

tel. 0603843689

e-mail: robert.fedorowicz@skauci-europy.pl

strona internetowa: www.rawa.skauci-europy.pl

Władze hufca:

Robert Fedorowicz – hufcowy rawski

Marcin Kalinowski – zastępca hufcowego

Tomasz Sudakowski – skarbnik

Hufiec rawski to jednostka ogólnopolskiego Stowarzyszenia Harcerstwa Katolickiego „Zawisza”, które od roku 1995 należy do Federacji Skautingu Europejskiego. Federacja Skautingu Europejskiego to organizacja istniejąca od 1956, zrzeszająca narodowe i chrześcijańskie organizacje harcerskie, nadając im uniwersalny, jednolity styl, symbolikę, struktury organizacyjne, metodę i cele wychowawcze.

Na dzień dzisiejszy składają się na niego takie jednostki jak:

Rawski szczep sł. bożego Bernarda Kryszkiewicza:

1 Drużyna Rawska harcerzy

1 Gromada Rawska harcerzy

Rawski szczep bł. Franciszki Siedliskiej:

            2 Drużyna Rawska harcerek

            2 Gromada Rawska harcerek

Ognisko przewodniczek

Krąg Wędrowników

Metoda wychowawcza naszego stowarzyszenia jest oparta na dwóch filarach: na założycielu skautingu – Robercie Baden-Powellu oraz o. Jakubie Sevin, którzy nadali tej metodzie pięć celów: zdrowie, zmysł praktyczny, charakter, służbę i Boga. Wszystkie zajęcia wilczków harcerzy i wędrowników mają za zadanie pogłębianie i doskonalenie tych celi w chłopcu, jego całościowe doskonalenie we wszystkich płaszczyznach rozwoju. Skauting przygotowuje młodych ludzi do świadomego dorosłego życia i pełni funkcję pomocniczą dla szkoły. Rozwój dziewcząt i chłopców następuje w jednostkach męskich i żeńskich, brak jest jednostek mieszanych. Jest to poszanowanie dla różnic, które w etapie dojrzewania istnieją między chłopcami a dziewczętami, ich odmienne potrzeby, odmienne zainteresowania. Wszelkie zajęcia są dostosowane do płci, ale także i do wieku dziecka.

Najmłodszą grupą wiekową są wilczki – dzieci w wieku 8-12 lat. Realizacja pięciu celów przebiega głównie poprzez zabawy harcerskie. Opiekunem gromady, która liczy do 24 wilczków jest instruktor-wychowawca zwany Akelą. Zabawa i radość w oparciu o „Księgę dżungli”, pierwsze kontakty z przyrodą, samodzielną oprawą liturgiczną to wstęp przed życiem harcerskim.

Harcerze – od 12 do 17 lat – to główna gałąź metody harcerskiej. Skauting został pierwotnie stworzony z myślą o tej grupie wiekowej. Pięć celów realizuję się poprzez przygodę: dwu- lub trzytygodniowe obozy, biwaki, rajdy i regularne zbiórki. Chłopcy podzieleni są na zastępy, grupy do ośmiu osób, mają przydzielane funkcje czyli zakres umiejętności, w których danego roku się doskonalą np. sanitariusz, kronikarz. Na czele zastępu stoi jeden chłopiec – najstarszy, najbardziej biegły i rozważny, taki żeby inni chłopcy (i rodzice!) mogli mu zaufać. Nad zastępowymi czuwa drużynowy, który animuje i kontroluje działania zastępów, podsuwa im pomysły na zadania, czuwa nad rozwojem.

Ostatni przedział wiekowy to wędrownicy, którzy pięć celów realizują poprzez służbę. Każdy wędrownik wybiera technikę, w której będzie się doskonalił i służył nią młodszym braciom. To wędrownicy są odpowiednio przeszkolonymi na obozach szkoleniowych instruktorami, to oni służą swoim czasem i zajmują się organizowaniem zajęć młodszym. Ktoś mógłby nie ufać takiej metodzie wychowania młodych przez młodych, ale trzeba zaznaczyć że nad wszystkim czuwają jeszcze starsi instruktorzy, pracujący, w związkach małżeńskich, którzy ciągle jeszcze znajdują czas i siły na działalność harcerską. 

drukuj ()

• autor: Arkadiusz Rataj, data: 2005-02-04