Miejska Komisja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych

Procedura zobowiązania do leczenia odwykowego

Procedurę wdraża się na podstawie art. 24 ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi.

Krok 1. Złożenie wniosku

Aby zgłosić kogoś na leczenie odwykowe należy wypełnić wniosek (podanie do MKRPA według określonego wzoru, odpowiedni formularz można pobrać w Urzędzie Miasta lub pobierając ze strony www) i złożyć go w Miejskiej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych.
Urząd Miasta Rawa Mazowiecka, Wydział Edukacji i Spraw Społecznych, pokój nr 8.

Kto może złożyć wniosek?

Wniosek może złożyć członek rodziny, osoba niespokrewniona, której nie jest obojętny los osoby nadużywającej alkohol lub instytucja np. ośrodek pomocy społecznej, policja, szkoła, zakład pracy.

Zgodnie z obowiązującymi przepisami, na przymusowe leczenie można skierować osoby, które w związku z nadużywaniem alkoholu:

  • powodują rozkład życia rodzinnego;
  • powodują demoralizację nieletnich;
  • systematycznie zakłócają spokój lub porządek publiczny;
  • uchylają się od obowiązku zaspakajania potrzeb rodziny.

KROK 2. Rozpatrzenie wniosku przez MKRPA pod względem formalnym.

KROK 3. Rozmowa motywująca.

MKRPA zaprasza osobę, której dotyczy wniosek na rozmowę motywującą. 

Wariant 1

wezwani zgłaszają się. Komisja informuje o tym, że wpłynął wniosek oraz o celu spotkania. Członkowie Komisji zadają pytania w oparciu o zebrany wywiad po to, aby stworzyć konkretny obraz sytuacji. Jeśli z wywiadu wynika, że zgłoszony na leczenie już odbywał leczenie i/ lub deklaruje chęć uczestniczenia w terapii lub już ja zaczął, Komisja ustala, w której placówce to leczenie będzie odbywał. Sporządzane jest pisemne zobowiązanie do podjęcia leczenia w trzech egzemplarzach: jeden otrzymuje przyszły pacjent, drugi pozostaje w aktach sprawy, trzeci trafia do wybranej przez klienta placówki odwykowej. Takie zobowiązanie przyjmuje formę kontraktu, w którym jedna strona zobowiązuje się poprzez udział w terapii trwale powstrzymać się od picia, a druga, czyli Komisja, zawiesza sprawę na czas leczenia. Złamanie warunków zobowiązania przez leczącego się, tj. przerwanie leczenia lub łamanie abstynencji, nie dostarczanie zaświadczeń o udziale w terapii  skutkuje wezwaniem klienta na rozmowę z MKRPA oraz skierowanie na badanie przez biegłych w przedmiocie uzależnienia od alkoholu. Jeśli nie stawi się, sprawa jest kierowana do Sądu.

Jeśli klient nie deklaruje chęci leczenia dobrowolnego zostaje skierowany na badanie przez biegłych w przedmiocie uzależnienia od alkoholu.

Wariant 2

wezwany nie zgłasza się na rozmowę motywującą. Wówczas wezwanie wysyła się ponownie. Jeśli osoba zgłoszona na leczenie nie stawi się dwukrotnie, za trzecim razem wysyła się skierowanie na badanie przez biegłych.

Wariant 3

osoba zgłoszona nie stawia się na żadne wezwania, ani przed Komisją, ani na badanie przez biegłych. Wówczas sprawę kieruje się do Sądu z wnioskiem zobowiązanie do leczenia odwykowego.

KROK 4. Badanie przez biegłych w przedmiocie uzależnienia od alkoholu.

Przeprowadza je dwuosobowy zespół biegłych, złożony z lekarza psychiatry i psychologa. Jeżeli osoba skierowana na badania nie zgłasza się, odmawia poddania się badaniu, biegły przedstawia te okoliczności w sporządzonej notatce. Opinie lub informacje o braku możliwości sporządzenia opinii przekazywane są do Miejskiej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych.


Krok 5. Zapoznanie z opinią biegłych w przedmiocie uzależnienia od alkoholu.

Osoba, której dotyczy postępowanie jest wzywana na kolejne spotkanie z MKRPA w celu zapoznania z  opinią biegłych.
W przypadku wykluczenia przez biegłych Zespołu Zależności Alkoholowej -  Komisja umarza sprawę. Jeśli natomiast biegli rozpoznali uzależnienie alkoholowe (Zespół Zależności Alkoholowej), Komisja zapoznaje z zapisaną w opinii diagnozą i przedstawia propozycję leczenia zgodnie z zaleceniami biegłych (tj. leczenie ambulatoryjne lub stacjonarne).

Krok 6. Monitorowanie udziału w terapii

Przebieg leczenia dobrowolnego jest monitorowany przez Komisję. Pacjent zobowiązując się do podjęcia dobrowolnego leczenia odwykowego podpisuje stosowne zobowiązanie, jednoczenie wyrażając zgodę na informowanie przez placówkę lecznictwa odwykowego Miejskiej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych o jego udziale w terapii. Placówki odwykowe przesyłają informacje o przerwanym leczeniu i o osobach, które na nie w ogóle się nie zgłosiły. W takich sytuacjach Komisja przesyła sprawę do sądu. Jeżeli leczenie realizowane jest skutecznie, tj. pacjent kończy terapię i utrzymuje abstynencję, Komisja po dwóch latach umarza sprawę.

KROK 7. Skierowanie sprawy do Sądu Rejonowego Wydział III Rodzinny i Nieletnich

Wniosek o zastosowanie przymusowego leczenia odwykowego jest kierowany do sądu w następujących przypadkach:

  • opinia biegłych potwierdza uzależnienie od alkoholu a osoba nie wyraża chęci podjęcia dobrowolnego leczenia,
  • gdy leczenie nie przebiega prawidłowo lub dana osoba nie zgłasza się na spotkania z Komisją
  • osoba dwukrotnie nie zgłosiła się na wezwanie do biegłych sądowych, a z informacji zgromadzonych w sprawie wynika, iż osoba nadużywa alkoholu.

Komisja nie posiada możliwości zmuszenia kogokolwiek do badania, natomiast uprawnienia takie przysługuje Sądowi, który w takich przypadkach stosuje doprowadzenie przez Policję.
Postępowanie przed sądem jest dla osoby uzależnionej bezpłatne, koszty sądowe ponosi Miasto. 

Sąd na podstawie zebranych dowodów może wydać następujące orzeczenie:

  • oddalić wniosek, gdy osoba nie jest uzależniona,
  • orzec obowiązek leczenia odwykowego w otwartym (niestacjonarnym) zakładzie leczniczym, lub w zakładzie zamkniętym (stacjonarnym, czyli na oddziale szpitalnym).

Sąd orzeka o obowiązku leczenia odwykowego w formie postanowienia, od którego przysługuje apelacja. Sądowy obowiązek poddania się leczeniu odwykowemu trwa tak długo, jak tego wymaga cel leczenia, nie dłużej jednak niż dwa lata od uprawomocnienia się orzeczenia sądu. Na czas trwania obowiązku leczenia sąd może ustanowić nadzór kuratora.
 

Wstecz

Banery

Kalendarium

Banery